جراحی لثه چیست؟
در برخی از مواقع، بعضی از مشکلات مربوط به لثه مانند ژنژیویت و یا پریودنتیت، تنها از طریق جراحی بهبود پیدا می‌کنند. این مشکلات نیاز به جراحی پریودنتال نیاز دارند که به عنوان جراحی لثه نیز شناخته می‌شود. به عبارتی زمانی که بافت لثه قابل ترمیم نباشد و عفونت آن افزایش پیدا کرده باشد، باید برای جراحی کردن لثه اقدام نمود. این عمل در بسیاری از مواقع به صورت سرپایی انجام می‌شود.
علائم نیاز به عمل لثه
برای اینکه بدانیم لثه‌های فرد در چه مواقعی نیاز به جراحی پیدا می‌کنند، لازم است تا با علائم نیاز به جراحی نیز آشنا شویم. درواقع با مشاهده این علائم در لثه‌های هر فرد، می‌توانیم تشخیص دهیم که بهترین رمان، عمل جراحی لثه است. این علائم مهم در این زمینه به شرح زیر هستند.
- خون‌ریزی لثه‌ها در زمان مسواک زدن
- بوی بد دهان
- لق شدن دندانها
- به وجود آمدن زخم‌های دهانی
- دندان‌های شکافته یا شل
- تورم، قرمزی و حساس شدن لثه‌ها
- حساس شدن دندانها نسب به سرد و گرم بودن آب
- درد در هنگام جویدن غذا
- عقب رفتگی لثه‌ها یا بلندتر به نظر رسیدن آن‌ها
در برخی از موارد ممکن است فرد در هنگام تنفس نیز، احساس ناراحتی داشته باشد که این موضوع را نیز می‌توان از دیگر علائم نیاز به جراحی لثه دانست. دانستن این علائم کمک زیادی در روند درمان می‌کند.
هدف از عمل جراحی لثه چیست؟
همان‌طور که در بخش‌های قبلی نیز اشاره کردیم، جراحی لثه به صورت کلی برای درمان برخی از بیماری‌های لثه انجام‌شده و تأثیر فوق‌العاده‌ای نیز در این زمینه دارد. در این بخش قصد داریم تا به صورت کلی با اهداف اصلی عمل لثه آشنا شویم. درواقع باید بدانیم که جراحی لثه چه اهدافی را دنبال کرده و بر روی چه مواردی تأثیر می‌گذارد. از مهم‌ترین اهداف این روش درمانی می‌توانیم به موارد زیر اشاره‌کنیم.
- جلوگیری از افتادن دندانها
- ترمیم استخوان فک و بافتهای آسیب‌دیده در ارتباط با لثه
- کاهش شکاف لثه بین دندانها
- از بین بردن باکتریها و عفونت
- تغییر شکل استخوان فک در راستا کاهش خطر رشد باکتریها در شکاف استخوان
- درمان بیماری‌های مختلفی مانند گینوییت، پریودنتیت و … که نیاز به عمل کردن لثه دارند
انواع جراحی لثه
اگر دچار بیماری شدید لثه شده باشید و نیاز به جراحی لثه داشته باشید، ممکن است یک یا چند درمان زیر برای حل مشکل آن توصیه شود:
۱. جراحی کوچک کردن پاکت اطراف دندان (جراحی فلپ لثه) : پاکت به فرو رفتگی بین دندان و لثه گفته می شود. در التهاب یا عفونت لثه این شیار عمیق تر شده و فضای مناسبی برای میکروبها فراهم می کند. در این عمل، جراح لثه را برش میزند و به بالا تا میزند تا باکتریها و آلودگی های زیر آن را تمیز کند. سپس بافت لثه به دور دندان بخیه می شود تا دوباره رشد کرده و دندان را احاطه کند.
۲. جراحی بازسازی لثه : در این نوع جراحی، برشی در لثه ایجاد می شود و بافت برش خورده کنار زده می شود تا باکتریها و آلودگی ها برداشته شوند. سپس پیوند استخوان، غشا یا پروتئینهای تحریک کننده تولید بافت (و یا ترکیبی از هر سه) در این محل جایگذاری می شود تا بافت لثه را به بازسازی ترغیب کند.
۳. جراحی افزایش طول تاج دندان : در این عمل، بافتی که بیش از حد رشد کرده و روی دندانها را پوشانده و باعث شده است لبخند لثه ای داشته باشید، برداشته می شود. به این ترتیب لثه کوتاه تر شده و دندانها بلندتر دیده می شوند. این درمان جراحی لثه، برای زیبایی لبخند انجام می شود.
۴. پیوند بافت نرم : در جراحی پیوند لثه، تکه ای از بافت نرم از جای دیگری از دهان برداشته می شود و به لثه پیوند میخ ورد تا بافتهای از دست رفته لثه را جبران کند و لثه پسروی کرده را بازسازی نماید. این عمل جراحی برای زیبایی و یا درمان بیماری لثه صورت می گیرد تا نواحی اطراف ریشه دندان که نمایان شده است را بپوشاند و زیبایی و سلامت دندانها را بهبود ببخشد.
انواع پیوند لثه چیست؟
برای پیوند لثه روشهای متعددی وجود دارد که بسته به نیاز بیمار به کار گرفته می شود. روشهای پیوند لثه به صورت زیر است:
پیوند آزاد لثه: این روش مشابه پیوند بافت همبند است و در آن از بافت سقف دهان استفاده می شود. تفاوت آن در این است که به جای برش لایه بیرونی سقف دهان به صورت یک زبانه بافتی و برداشتن بافت زیر آن برای پیوند، مقدار کمی از بافت کامل سقف دهان برداشته می شود و به محل مورد نظر پیوند می خورد. این روش بیشتر در کسانی انجام می شود که لثه شان نازک است و نیاز به بافت بیشتری برای افزایش حجم لثه دارند.
پیوند بافت همبند: این رایجترین روش پیوند لثه برای درمان بیرون زدگی ریشه دندان است. در پیوند بافت همبند، یک زبانه پوستی از سقف دهان بریده می شود و بافتی از زیر زبانه بافتی آن به نام “بافت همبند ساب اپی تلیال” برداشته شده و سپس به بافت لثه اطراف ریشه دندان که بیرون زده است، پیوند می شود. پس از برداشتن بافت همبند از سقف دهان، پوست روی سقف دهان به جای خود برگردانده شده و بخیه می شود.
پیوند پدیکِل: در پیوند پدیکل، به جای این که بافت از سقف دهان برداشت شود، از لثه اطراف یا نزدیک دندانی که نیاز به ترمیم دارد برداشت می شود. این زبانه بافتی که پدیکل نام دارد تنها یک طرف آن بریده می شود و سپس بافت چرخانده می شود تا روی محل مورد نظر قرار بگیرد در حالی که هنوز از یک طرف به جایگاه اصلی خود وصل است. پس از این که بافت روی ریشه دندان را پوشاند، همانجا بخیه می شود. این روش فقط در کسانی انجام می شود که بافت لثه نزدیک به دندانشان زیاد است.
جراحی سینوس لیفت چیست؟
ایمپلنت دندان روشی مناسب برای جایگزینی دندان از دست رفته است. اما در برخی افراد دندانپزشک با معاینه و عکسبرداری متوجه می‌شود که استخوان فک نمی‌تواند از ایمپلنت حمایت کند. برای چنین افرادی عمل سینوس دندان ضروری است. با انجام این عمل ایمپلنت راحت‌تر داخل استخون فک قرار گرفته و عوارض بعد از کاشت کاهش پیدا می‌کند.
در این جراحی بین دندان‌های آسیاب و پرمولر استخوان اضافه می‌شود تا مقدار استخوان فک بالا افزایش پیدا کند. برای ایجاد فضای کافی باید غشای سینوس به سمت بالا حرکت کند. به همین دلیل به این جراحی، لیفت سینوس می‌گویند. سینوس‌ها حفره‌های پر از هوا هستند که در قسمت بالا و پشت فک بالا قرار گرفته‌اند. با پیوند استخوان در این حفره‌ها فضای کافی برای قراردادن ایمپلنت ایجاد می‌شود.
مزایای جراحی سینوس لیفت چیست؟
عمل سینوس دندان برای افرادی که استخوان کافی در فک ندارند و می‌خواهند کاشت دندان انجام دهند، ضروری است. با انجام این جراحی، کاشت ایمپلنت راحت‌تر انجام می‌شود. احتمال شل شدن ایمپلنت و پس زدن آن تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کند.
